Jednym z etapów powstawania spółki jest pokrycie kapitału zakładowego poprzez wniesienie wkładów do spółki. Wspólnik może wnieść do spółki dwa rodzaje wkładów:
– wkłady pieniężne,
– wkłady niepieniężne (tzw. aporty).
Wniesienie wkładu pieniężnego polega na wpłacie gotówki do kasy spółki lub na przelewie pieniężnym na rachunek spółki. W zasadzie wkłady pieniężne powinny być wniesione najpóźniej do dnia złożenia wniosku o rejestrację spółki (do wniosku dołącza się bowiem oświadczenie zarządu, że wkłady zostały w całości wniesione).
Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) mogą być rzeczy i zbywalne prawa majątkowe.
Wkładem wspólnika niemoże być w szczególności:
– świadczenie pracy lub usług,
– niezbywalne prawa, np. osobiste prawa autorskie,
– roszczenie o otrzymanie rekompensaty za mienie zabużańskie (uchw. SN z 27 marca 2001 r., III CZP 3/01).
Wkładem wspólnika mogą być np.:
– autorskie prawa majątkowe,
– rzeczy, np. samochód, komputer, nieruchomości,
– przedsiębiorstwa,
– patenty, wzory przemysłowe, wzory użytkowe,
– zwierzęta.
Wydaje się, że – co do zasady – dla prawidłowości wniesienia wkładu do spółki nie jest konieczne zawieranie ze spółką odrębnych umów (skoro wkłady są określone w umowie spółki). Inaczej jednak jest, jeżeli aportem jest nieruchomość. Niektórzy przyjmują, że umowa spółki jest umową zawieraną pod warunkiem, że spółka dojdzie do skutku. W takim wypadku po zarejestrowaniu spółki konieczne będzie jeszcze raz zawarcie w formie aktu notarialnego umowy definitywnie przenoszącej własność nieruchomości na spółkę.
Jedynym organem uprawnionym do dysponowania wkładami wniesionymi do spółki przez wspólników jest zarząd. Wkładami nie mogą rozporządzać ani poszczególni wspólnicy, którzy te wkłady wnieśli, ani też zgromadzenie wspólników.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }